Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΤΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ




1.Η ομιλία είναι καθαρή και καταληπτή
ΝΑΙ                 ΟΧΙ
2. Η ομιλία είναι καταληπτή όταν το παιδί είναι ενθουσιασμένο ή προσπαθεί να κάνει μεγάλες φράσεις   
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

3. Χρησιμοποιεί κατάλληλη ένταση όταν μιλάει, δε μιλάει ούτε πολύ δυνατά ούτε χαμηλόφωνα
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

5. Αρθρώνει απλές λέξεις ολόκληρες , δεν παραλείπει σύμφωνα σε αρχική ή τελική θέση
π.χ. κίτρινο,κακός,κώνος
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

6. Αρθρώνει συμφωνικά συμπλέγματα σε αρχική θέση /tr/,/pl/,/str/, /sp/
π.χ. τρένο,πλάνο,στρίβω,σπίτι
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

7. Αρθρώνει  συμφωνικά συμπλέγματα σε μέση θέση /tr/,/pl/,/str/, /sp/
π.χ. πατρίδα, όπλο, κάστρο, λάσπη
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

8. Ικανότητα άρθρωσης πολυσύλλαβων λέξεων ολόκληρων ,δεν παραλείπει συλλαβές π.χ. ελέφαντας, ντομάτα, μπανάνα
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

9. Χρησιμοποιεί άρθρα ο,η,το π.χ. «Το παιδί τρέχει»
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

10. Χρησιμοποιεί  συνδετικές λέξεις
π.χ. και, όταν, επειδή
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

11. Χρησιμοποιεί σωστά ομαλούς και ανώμαλους ενεστωτικούς χρόνους
π.χ Αυτός τρέχει …..
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

12. Χρησιμοποιεί σωστά ομαλούς και ανώμαλους παρελθοντικούς χρόνους
π.χ Έτρεχα……..
 ΝΑΙ                 ΟΧΙ

13. Χρησιμοποιεί πληθυντικό αριθμό σωστά
π.χ. σπίτια, μαμάδες
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

14. Χρησιμοποιεί γενική κτητική
π.χ. το αυτοκίνητο της μαμάς
 ΝΑΙ                 ΟΧΙ

15. Χρησιμοποιεί άρνηση σε βοηθητικά ρήματα
π.χ Δεν είναι….
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

16. Χρησιμοποιεί ερωτηματικές λέξεις τι , ποιος, που για να ρωτήσει
π.χ. Που είναι ο μπαμπάς;

ΝΑΙ                 ΟΧΙ

17. Ικανότητα να λαμβάνει ερεθίσματα από δυο διαφορετικές πηγές
π.χ. να ολοκληρώνει παζλ και να ακούει τον εκπαιδευτικό
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

18. Ακούει προσεκτικά μια απλή ιστορία
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

19. Ικανότητα να παρακολουθεί ιστορίες που δεν συνοδεύονται από εικόνες
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

20. Ικανότητα να ακολουθεί απλές εντολές
π.χ. Πάρε το βιβλίο και πήγαινε στο άλλο δωμάτιο
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

21. Κατανοεί χωρικές έννοιες
π.χ. μέσα, πάνω, κάτω
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

22. Κατανοεί χρονικές έννοιες
π.χ. εχθές, αύριο, το απόγευμα
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

23. Κατανοεί λέξεις που αφορούν συναισθήματα
π.χ. χαρούμενος, λυπημένος, θυμωμένος
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

24. Ικανότητα να κατηγοριοποιεί αντικείμενα
π.χ. διάφορα φρούτα ή ζώα
ΝΑΙ                 ΟΧΙ
 
25. Έχει ευρύ λεξιλόγιο
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

26. Ικανότητα να ονομάζει σχήματα
π.χ. τετράγωνο, κύκλος, τρίγωνο
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

27. Ικανός να ονομάζει μεγέθη
π.χ. μεγάλο, μικρό, ψηλό, κοντό
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

28. Χρησιμοποιεί συγκριτικό βαθμό
π.χ. μεγαλύτερο, μικρότερο, ψηλότερο, κοντύτερο
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

29. Χρησιμοποιεί επιρρήματα
π.χ. γρήγορα, αργά, δυνατά, σιγά
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

30. Χρησιμοποιεί κατάλληλες αντωνυμίες
π.χ. εγώ, εμένα, αυτόν, αυτήν, εσύ, εσένα
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

31. Ικανότητα να κάνει περίληψη του περιεχομένου μιας ιστορίας
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

32. Ικανότητα να περιγράψει σειρά γεγονότων π.χ. έκαναν μπάνιο και μετά πήγαν για ύπνο.
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

33. Θέλει να λαμβάνει μέρος σε συζητήσεις               
Κάνει εναλλαγή σειράς στις συζητήσεις
ΝΑΙ                 ΟΧΙ 

34. Χρησιμοποιεί μη λεκτικές μεθόδους για να κερδίσει την προσοχή
π.χ. βλεμματική επαφή, σωματική επαφή
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

35. Χρησιμοποιεί μη λεκτικές μεθόδους όταν ακούει
π.χ. λαμβάνει κατάλληλη θέση σώματος για να παρακολουθεί, διατηρεί βλεμματική επαφή
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

36. Χρησιμοποιεί μη λεκτικές μεθόδους όταν μιλάει
π.χ. χρησιμοποιεί χειρονομίες, δείχνει,αλλάζει εκφράσεις προσώπου
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

37. Κατανοεί μη λεκτικές εκφράσεις και χειρονομίες των συνομιλητών
 ΝΑΙ                 ΟΧΙ

38. Χρησιμοποιεί λεκτικές μεθόδους για να κερδίσει την προσοχή
π.χ. κοίτα, ψιτ
 ΝΑΙ                 ΟΧΙ

39. Ξεκινάει διάλογο π.χ. κάνοντας ερωτήσεις ή ζητώντας κάτι 
ΝΑΙ                 ΟΧΙ

40. Ανταποκρίνεται καταλλήλως σε ερωτήσεις και αιτήματα
ΝΑΙ                 ΟΧΙ


Αν οι περισσότερες απαντήσεις που έχετε δώσει στα παραπάνω ερωτήματα είναι ΟΧΙ , καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε έναν Λογοθεραπευτή για τη διάγνωση και την αντιμετώπιση των δυσκολιών

Δευτέρα 14 Νοεμβρίου 2011

Τάξη για Όλους



Η ενσωμάτωση ενός παιδιού με αναπτυξιακές δυσκολίες στο σχολικό περιβάλλον είναι ένα από τα βασικότερα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι γονείς, το παιδί αλλά και οι εκπαιδευτές /θεραπευτές του. Για τα παιδιά που μπορούν να συμμετάσχουν σε τυπικό εκπαιδευτικό πλαίσιο με ή χωρίς τμήμα ένταξης χρειάζεται να γίνουν σημαντικές προσαρμογές. Δυστυχώς, για διάφορους λόγους οι προσαρμογές αυτές ενώ θα έπρεπε να είναι αυτονόητες δεν είναι και δεν τις συναντάμε συχνά. Στόχος αυτού του κειμένου είναι κάποιες προτάσεις οι οποίες είναι εύκολο να πραγματοποιηθούν και να μετατραπούν οι τάξεις σε αποτελεσματικά μαθησιακά περιβάλλοντα για όλους τους μαθητές. Οι τροποποιήσεις αυτές θα πρέπει να είναι χρήσιμες και ενδιαφέρουσες για όλα τα παιδιά της τάξης ώστε κανένα να μην νιώθει διαφορετικό ή κατώτερο.
Θα ήταν καλό οι τάξεις να έχουν μια γωνία «ηρεμίας» η οποία θα επιτρέπει στο μαθητή που ταράζεται από τη φασαρία της τάξης ή από οποιοδήποτε άλλο λόγο να τη χρησιμοποιεί ως time out για να χαλαρώσει για λίγο και να επιστρέψει στη συνέχεια στην ομάδα. Αυτοί οι χώροι βοηθούν το παιδί να οργανωθεί. Η γωνία αυτή θα μπορούσε να βρίσκεται κοντά σε μια βιβλιοθήκη ή κάτω από ένα τραπέζι όπου θα είναι γεμάτο από μαξιλάρια ή ακόμα θα μπορούσε να ήταν ένα τεράστιο πουφ σε μια ήσυχη γωνία του δωματίου.
Το υλικό των τάξεων να είναι οργανωμένο και ταξινομημένο ανάλογα με τις δραστηριότητες (π.χ. γωνία ζωγραφικής- γραψίματος, γωνία με κατασκευαστικό υλικό όπως τουβλάκια, Lego κλπ).
Πολύ βοηθητικοί είναι οι πίνακες με οπτικοποιημένους κάποιους βασικούς κανόνες που ισχύουν στην τάξη (π.χ. εικόνες οι οποίες ενισχύουν τη θετική συμπεριφορά κυρίως «ακούω προσεκτικά», «περιμένω τη σειρά μου» κ.α.) αλλά και εικόνες με το πρόγραμμα της ημέρας ώστε να γνωρίζουν τα παιδιά τις βασικές δραστηριότητες που θα ακολουθήσουν.
Στους μαθητές με δυσκολία στη λεπτή κίνηση, επιτρέψτε τους να γράφουν σε κάθετες επιφάνειες όπως (τοίχος, καθρέφτης, πίνακας) ώστε να ενισχυθεί η ωμική τους ζώνη και η σταθερότητα των αρθρώσεων.
Επιτρέψτε στους μαθητές να μασήσουν τσίχλα ή ζελεδάκια κατά τη διάρκεια του γραψίματος ειδικά όταν έχουν χαμηλό μυικό τόνο.
Όταν οι οδηγίες δίνονται βήμα-βήμα με εικόνες ή με λόγια και εικόνες μαζί, φαίνεται να βοηθάει σημαντικά μαθητές με δυσκολίες στον κινητικό σχεδιασμό.
Επίσης, ερωτήσεις τύπου «Τι υλικό θα χρειαστείς?», «Τι θα κάνεις πρώτα?» ενισχύουν σημαντικά τον μαθητή να φέρει σε πέρας τη δραστηριότητα και κυρίως να την ολοκληρώσει επιτυχώς.
Προετοιμάστε το μαθητή για τις μεταβάσεις. Αυτό μπορεί να συμβεί με εικόνες, με ρολόι ώστε να μην ταράζεται και αποδιοργανώνεται.
Ενθαρρύνετε τις οργανωτικές του δεξιότητες παρέχοντας του ένα σταθερό μέρος μέσα στην τάξη όπου θα μαζεύει όλα τα υλικά κάθε φορά που θα ολοκληρώνει τη δουλειά ή το παιχνίδι του.
Χρησιμοποιήστε μαξιλάρι (για το είδος του συμβουλευτείτε εργοθεραπευτή) στην καρέκλα ώστε να βελτιωθεί η στάση του σώματος του κατά την καθιστή θέση και να διευκολυνθεί το γράψιμό του.
Περιορίστε τις ακουστικές διασπάσεις, μια τάξη με μοκέτα ή ειδικό πλαστικό θα μείωνε τους ήχους και θα στη συγκέντρωση των μαθητών.
Για να διατηρήσετε την προσοχή του μαθητή, χρησιμοποιήστε τον προφορικό λόγο με χαρακτηριστικό τρόπο, όπως ψιθυρίζοντας, τραγουδώντας, μιλώντας αντιπαραθέτοντας υψηλούς και χαμηλούς τόνους ή μιλώντας με αστεία φωνή και δημιουργώντας ήχους με τη γλώσσα σας και τα χείλη σας.   


Αποστολάτου Ιφιγένεια
Εργοθεραπεύτρια
 

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Διαταραχή της χρήσης της γλώσσας


Τα παιδιά με αυτισμό παρουσιάζουν:
- Δυσκολία στην αφήγηση
- Δυσκολία ή έλλειψη σχολιασμού
- Ακατάλληλη στάση του σώματος.
- Ασυνήθιστη χροιά και ένταση φωνής
- Δυσκολία στην έναρξη της συζήτησης
- Περιορισμένη πρόθεση για επικοινωνία
- Ακατάλληλη χρήση βλεμματικής επαφής
- Δυσκολία στη συντήρηση της συζήτησης
- Μειωμένο ενδιαφέρον για το περιβάλλον
- Δυσκολία στην εξαγωγή συμπερασμάτων
- Μειωμένες δεξιότητες εναλλαγής της σειράς
- Δυσκολία στην αιτιολόγηση των καταστάσεων.
- Έλλειψη ή μείωση της πρωτοβουλίας για αλληλεπίδραση
- Δυσκολία στην κατανόηση των εκφράσεων του προσώπου
- Έλλειψη ή μείωση του ενδιαφέροντος για τους ανθρώπους
- Δυσκολία στη χρήση του λόγου με βάση τους κοινωνικούς κανόνες
- Περιορισμένη ή ελλιπής χρήση της μη λεκτικής επικοινωνίας για την ενθάρρυνση του ομιλητή


Τα παιδιά με Ειδική Γλωσσική Διαταραχή παρουσιάζουν:
- Απουσία αποριών και ερωτήσεων
- Απουσία χρήσης όρων ευγενίας
- Ηχολαλία (σε σοβαρές μορφές)
- Οι απαντήσεις τους είναι εκτός θέματος
- Αδυναμία αυτοδιόρθωσης των λαθών τους
- Μειωμένη πρωτοβουλία για έναρξη της συζήτησης



Τα παιδιά με Σημασιολογική Πραγματολογική Διαταραχή παρουσιάζουν :
- Μεγαλόφωνη ομιλία
- Δυσκολία εύρεσης λέξης
- Αντικοινωνική συμπεριφορά
- Δυσκατάληπτο τρόπο έκφραση
- Φλυαρία σε συνδυασμό με υπερλεξία
- Φτωχή συντήρηση του θέματος της συζήτησης
- Αδυναμία στη χρήση της λογικής σκέψης και στην εξαγωγή συμπερασμάτων

H επίδραση του παιχνιδιού στην ανάπτυξη της ομιλία

Tα παιχνίδια είναι εξαιρετικά πολύτιμα εργαλεία για τη διαμόρφωση της ανάπτυξης του εγκεφάλου του παιδιού, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης της γλώσσας. Υπάρχουν διαφορετικά επίπεδα παιχνιδιού που χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση του λόγου και της ομιλίας των παιδιών. Τα επίπεδα αυτά χρησιμοποιούνται για τη μέτρηση των δεξιοτήτων παιχνιδιού των παιδιών.

 Υπάρχουν έξι επίπεδα παιχνιδιού στην κοινωνική αλληλεπίδραση των παιδιών: το ελεύθερο παιχνίδι παρατήρησης, το διδακτικό παιχνίδι παρατήρησης, το μοναχικό παιχνίδι, το παράλληλο παιχνίδι, το συντροφικό παιχνίδι και το συνεργατικό παιχνίδι. Κάθε επίπεδο γίνεται πιο περίπλοκο από ό, τι το προηγούμενο, και απαιτεί περισσότερη επικοινωνία και πιο περίπλοκες γλωσσικές δεξιότητες.

Το παιχνίδι χρησιμοποιείται από την αρχική φάση της αξιολόγησης. Τα παιδιά μπορεί να είναι πολύ επιλεκτικά με τους ανθρώπους που αλληλεπιδρούν μαζί τους, έτσι ώστε όταν δουν έναν θεραπευτή για πρώτη φορά δεν υπόσχονται ότι θα συνεργαστούν άμεσα. Πρέπει να δημιουργηθεί σχέση πρώτα μεταξύ παιδιού - θεραπευτή, και αυτό γίνεται συνήθως μέσα από το παιχνίδι.

Είναι πραγματικά ένα φαινόμενο ντόμινο. Μέσω του παιχνιδιού αναπτύσσεται ο εσωτερικός λόγος, ο οποίος με τη σειρά του συμβάλει στην ανάπτυξη του αντιληπτικού και στη συνέχεια του εκφραστικού λεξιλογίου. Έτσι, αν ένα παιδί δεν έχει τις ικανότητες του παιχνιδιού, τότε όλο το σύστημα του γλώσσα μπορεί να επηρεαστεί.